Hoe je met lef kunt groeien in je ontwikkeling én volop werkplezier ervaart.
Erik Kraneveld maakte een opvallende carrièreswitch: van de wereld van cijfers en euro’s naar leerkracht in het basisonderwijs. Hij vertelt wat hem hiertoe aanzette en welke voldoening hij vindt in zijn nieuwe werk. Hij blikt terug op een pittig zij-instroomtraject, deelt zijn inzichten over onderwijs en legt uit wat hem drijft om iedere dag met energie voor de klas te staan.
Een zorgeloze basisschooltijd vol humor
Ik kijk met warme gevoelens terug op mijn eigen basisschooltijd. Het was een gemoedelijke tijd met veel buiten spelen en een hechte vriendengroep – vrienden die ik nu, decennia later, nog steeds zie. Wat mij vooral is bijgebleven, is meester Kees Klein. Niet omdat hij de beste rekenlessen gaf, maar omdat hij humor had en een band met zijn leerlingen wist op te bouwen. Hij maakte schooldagen luchtig, door een grapje, een extra potje slagbal of simpelweg door oprechte aandacht. Ook zijn eindeloze verhalen over van alles en nog wat, maakten het erg leuk. Die ontspannen en respectvolle sfeer is iets wat ik nu zelf ook probeer te creëren voor mijn leerlingen.
Respect als basiswaarde
Respect was ook thuis een belangrijke waarde. Mijn ouders leerden me om naar anderen te luisteren, gesprekken aan te gaan en niet te snel te oordelen. Dat zijn lessen die ik dagelijks meeneem in de klas. Ik wil dat kinderen openstaan voor elkaars mening en niet meteen een oordeel vellen, ook al schuurt het natuurlijk wel eens in de klas. Het is voor mij vanzelfsprekend om te proberen elk kind écht te zien, juist ook de stille kinderen of degenen die het lastig hebben. De ene keer betekent dat extra stimuleren tot actie, de andere keer de teugels wat laten vieren.Van cijfers naar kinderen
Voordat ik in het onderwijs belandde, werkte ik jarenlang als accountant. Ik was ingeschreven in het accountantsregister (opgeklommen van assistent-accountant tot tekeningsbevoegd accountant), (onder)tekende jaarrekeningen en stuurde teams aan. Financieel gezien was het een stabiele carrière, maar de voldoening verdween. Alles draaide om geld en declarabele uren, terwijl ik voelde dat er meer in het leven moest zijn. Op vakanties genoot ik er altijd van om spelactiviteiten te organiseren met kinderen. Vrienden zeiden regelmatig tegen me dat ik hier aanleg voor had. Uiteindelijk besloot ik het roer om te gooien.De sprong in het diepe
Ik oriënteerde me in het onderwijs, liep een paar dagen mee en wist: dit is het, hier krijg ik energie van. Het zij-instroomtraject bood een kans om leren en werken te combineren. Dat was pittig: overdag lesgeven, ’s avonds studeren en opdrachten maken. Ik begon in groep 8 in Vlijmen, wat meteen een sprong in het diepe was. Alles was nieuw voor me en dan had ik ook nog te maken met beginnende pubers. Dat bleek een brug te ver als je beginnend zij-instromer bent. Daarna heb ik een half jaar groep 3 gedaan en toen heb ik de switch gemaakt naar OBS De Groene Bogen in Drunen. Ik ontmoette hier fijne collega’s in een hecht team, die me ondersteunden en ik kreeg goede begeleiding vanuit onze stichting. Gedurende het gehele traject had ik de beschikking over een coach. Dat was voor mij wel heel prettig om te ervaren.Een nieuwe blik in het team
Wat ik meebreng vanuit mijn vorige carrière is vooral analytisch vermogen en financieel inzicht. Rekenlessen geven, gaat me dan ook relatief gemakkelijk af. Daarnaast merk ik dat mijn aanwezigheid als man voor de klas voor sommige kinderen echt iets toevoegt. Ouders geven vaak terug hoe fijn ze dat vinden. Maar het belangrijkste wat ik probeer te brengen, is veiligheid en onvoorwaardelijkheid. Iedereen verdient nieuwe kansen; fouten maken hoort erbij. En die houding betaalt zich terug als kinderen na enige tijd ineens stappen maken.Leren gaat verder dan de lesstof
Ik vind het belangrijk om sociaal-emotionele vaardigheden te ontwikkelen. In mijn klas werken we veel aan respectvol omgaan met elkaar, leren praten in plaats van vechten en het herkennen van emoties. Beweging is een vast onderdeel van de dag, soms tussen de lessen door, soms geïntegreerd in het leren. Daarnaast zoek ik verbinding met de wereld buiten de school. We hebben projecten gedaan rond afval en duurzaamheid, buitenlessen in een tipi-tent, en gastlessen van ouders over roofvogels. Maatschappelijke thema’s worden zo tastbaar en betekenisvol voor kinderen.Kleine momenten, groot geluk
Wat me het meest blij maakt, is de groei van leerlingen. Als een ouder zegt: “Je hebt mijn kind echt gezien,” is dat het mooiste compliment dat ik kan krijgen. De knuffels, tekeningen en spontane uitspraken van kinderen geven elke dag energie.Een vak dat blijft uitdagen
Het onderwijs is intensief en veelzijdig. Je neemt dagelijks honderden beslissingen, en geen dag is hetzelfde. Het heeft me geleerd om niet te streng te zijn voor mezelf, hulp te vragen en te groeien door feedback. Ik heb nog wat te leren als het gaat om culturele vakken, zoals muziek, dans en drama. Als pragmatische oplossing vraag ik een collega om die activiteiten bij mij in de klas te komen doen. Dan help ik haar op mijn beurt weer met de rekenlessen.Mijn tip voor wie een carrièreswitch overweegt: kom kijken, proef de sfeer en praat met leraren. Het is niet altijd makkelijk en je levert misschien salaris in, maar de voldoening en vrijheid zijn onbetaalbaar. Voor mij is het de beste werkkeuze die ik ooit heb gemaakt.